Intencja Mszy Świętej – dar miłości i pamięci

Pamięć o bliskich – zarówno tych, którzy kroczą jeszcze ziemską drogą, jak i tych, którzy przekroczyli już próg wieczności – znajduje swoje najgłębsze i najpiękniejsze wyrażenie w praktyce intencji mszalnych. Składając Bogu nasze troski, dziękczynienia, prośby i błagania podczas Eucharystii, czynimy je częścią Najświętszej Ofiary, w której Chrystus oddaje za nas samego siebie.

Intencje mszalne to coś więcej niż wspomnienie. To akt żywej wiary i duchowego zjednoczenia z Bogiem. To błaganie o błogosławieństwo, dziękczynienie za łaski, modlitwa o siłę w cierpieniu. Cokolwiek niesiemy w sercu, staje się częścią tej jedynej, wiecznej Ofiary, w której Niebo styka się z ziemią.

Pamiętajmy, że każda modlitwa złożona w Eucharystii ma niezgłębioną moc. Zanurzona w miłości Chrystusa, przemienia nasze życie, otwiera serca na Bożą obecność i prowadzi nas drogą uświęcenia. To nie jest tylko gest – to duchowy akt głębokiej komunii z Bogiem i Kościołem.

Zachęcam Was, byście coraz częściej sięgali po ten dar – dar intencji mszalnych – jako sposób prawdziwego dialogu z Bogiem. Pozwólcie, by Eucharystia stała się przestrzenią składania Waszych najskrytszych pragnień, wdzięczności i bólu. Niech stanie się ona drogą do bliskości z Bogiem i miejscem, gdzie łaska dotyka serca.

Z głębi serca udzielam Wam mojego pasterskiego błogosławieństwa. Modlę się, aby każda intencja, jaką przynosicie do ołtarza, stała się źródłem pokoju, nadziei i zbawienia.